Szukam inteligentnej dziewczyny, z którą można będzie spacerować po krakowskich uliczkach, wydmach podkrakowskich łąk, pustych, opuszczonych i zapomnianych fabrykach, mocno ściskając dłoń, czuć siebie do ostatniego dotyku, wdychać i upajać się swoją miłością, zatracać się w dotyku i pieszczocie.

Szukam Ciebie, która ukrywasz się w szeleście swoich włosów, niepewna jutra, niepewna każdego kroku, każdej decyzji, która może być tą ostatnią. 

Szukam Ciebie, która o poranku drżysz w samotnej czeluści, bezdennej pustce, na odwyku od dotyku i spojrzenia, które może ukoić. 

Szukam Ciebie, która snujesz się przez życie w poszukiwaniu sensu, pośród marionetek i rachitycznych budowli, absurdalnych w swej złożoności przeszkód, chłodnych spojrzeń, nieistotnych uśmiechów. 

Taką Cie zastanę. 
Taką Cię przygarnę. 
Z tego miejsca uprowadzę. 
Do tego miejsca już nie wrócisz.